In de afgelopen jaren is 5 keer een groep Maaslandse jongeren naar Roemenië gegaan.
In 2007 was de eerste reis naar Bolintin Vale in de provincie Giurgiu. Met 27 tieners werd de tuin en speelplaats opgeknapt en ook de slaapkamers kregen een opfrisbeurt.
Omdat de instelling met 120 bewoners overvol was, hadden we tenten meegenomen om in te slapen. We sliepen op het terrein van de instelling en dat was best spannend. Maar iedereen daar sprak alleen Roemeens. Niet alleen de gehandicapten, maar ook de begeleiding. Hoewel het moeilijk was om te communiceren, ging dat met de gehandicapten toch nog het eenvoudigst.
In 2010 werd de nabijgelegen instelling voor gehandicapten in Carpěnişu bezocht. Dit keer met een groep van 22 tieners. Tegelijk werd door ons een transport van 100 M³ hulpgoederen geleverd voor deze instelling. Het naastgelegen bouwterrein was bestemd voor de bouw van ons nieuwe huis. Maar omdat de bouwvergunning nog niet rond was, konden de tieners in 2010 niet meer doen dan voorbereidingen treffen voor de bouw, zoals de het plaatsen van een hekwerk.
In juli 2011 hadden de Roemeense bouwers het casco huis bijna klaar. Een groep van 17 tieners kwam op 1 juli, om te helpen met de afbouw en de inrichting van de tuin. Zij keken werkelijk hun ogen uit naar het resultaat van een jaar bouwen. Er stond nu een strak gebouw van 20 bij 30 meter. Alles begane grond, en ernaast een technisch gebouw voor de technische installatie, zoals hydrofoor installatie en verwarming.
De matrassen lagen voor ons klaar op de cementvloer, verdeeld over de 14 slaapkamers, compleet met dekens en kussens. Onze Roemeense compagnon had alles geregeld, tot en met een voorraad gekoeld drinken. Vanuit de oude naast gelegen instelling werden wij een week lang door het personeel voorzien van maaltijden.
De geplande reis van 2014 moest worden afgezegd, maar in 2015 en 2016 ging men weer verder met het opfleuren van het huis en het onderhouden van de contacten.
Voor de jongeren waren dit bijzondere reizen. In een volledig andere wereld, waar paard en wagen nog over straat gaan. Even zonder internet, even tussen de gehandicapten die ook de week van hun leven hebben.
Maaslandse tieners naar Roemenie is geschreven door Ton Molenaar
Share this content:
